English
نامه 20
نامه به زياد بن ابيه زمانى كه در حكومت بصره جانشين عبداللّه بن عباس بود
-
وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز نامه های آن حضرت است
-
اِلى زِيادِ بْنِ اَبيهِ وَ هُوَ خَليفَةُ عامِلِهِ عَبْدِاللّهِ بْنِ عَبَّاس عَلَى الْبَصْرَةِ. وَ عَبْدُاللّهِبه زیاد بن ابیه زمانی که در حکومت بصره جانشین عبداللّه بن عباس بود، و عبداللّه در آن وقت
-
عامِلُ اَميرِالْمُؤْمِنينَ يَوْمَئِذ عَلَيْها وَ عَلى كُوَرِ الاَْهْوازِ وَ فارِسَ وَ كِرْمانَاز جانب حضرت بر بصره و نواحی اهواز و فارس و کرمان حکمران بود.
-
وَ اِنّى اُقْسِمُ بِاللّهِ قَسَماً صادِقاً، لَئِنْ بَلَغَنى اَنَّكَ خُنْتَ مِنْ فَىْءِبه خدا قسم می خورم قسم صادقانه، اگر به من خبر رسد که در بیت المال
-
الْمُسْلِمينَ شَيْئاً صَغيراً اَوْ كَبيراً، لاََشُدَّنَّ عَلَيْكَ شَدَّةً تَدَعُكَ قَليلَمسلمانان در مالی اندک یا زیاد خیانت ورزیده ای، چنان بر تو سخت گیری کنم که تو را
-
الْوَفْرِ، ثَقيلَ الظَّهْرِ، ضَئيلَ الاَْمْرِ. وَالسَّلامُ.تهیدسـت و سنگین بـار و ذلیـل و پسـت کنـد! والسّـلام.
